Arada bir çıkıyordu gölgesinden
her şeye aklı eriyordu
da
gölgesi şaşırtıyordu onu
iyi miydi
kötü müydü
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
MUHTEŞEM...
İnsanın kendinle konuşması gibi tıpkı...
Bazen görünmez olma duygusu ile kabuğuna çekilmesi,
bazı, kendini kaf dağında görür gibi şişinmesi,
bazen de, suç işlemiş gibi, utanıp,
yer yarılsa da içine girsem duygusu...
Müthiş bir gözlemci, çok iyi düşünen bir insansınız
sevgili Nimet Hanım. Gönülden tebrik ediyorum...
Selam ve sevgilerimle efendim... Hâlenur Kor
Tam puan.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta