Seni düşündüm dün akşam yine
Derin bir boşluğa düştüm
Gözyaşlarım yanaklarımdan süzülürken
Kalbim öyle bir acıyordu ki
Nefes alamıyordum
Kendimi sokaklara attım
Sensiz bu sahilde, bir tek gölgem benimle beraber
 
Aşk bu dünyanın ölçüleriyle açıklanamaz sevgili. O ilkel bir acıdır, yaban bir ağrıdır. Gelir  ve içimizdeki o çok eski bir şeye dokunur. Sonra bir perde açılır ve yolculuk başlar. Bu yolculukta artık para, tarifeler, beklentiler, randevular, taksitler, iş, anneler ve korkular yoktur. Aşkın kendi gerçekliği vardır sevgili. İnsan bir başka ışığa teslim olur...  
Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...
Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye. Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim. Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili. Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da... Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer. Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...
Devamını Oku
Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...
Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye. Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim. Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili. Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da... Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer. Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...




Ayrılık acısıyla, sevdiğinden ayrı kalmanın verdiği hüznü, ızdırabı ve çekilen acıyı anlatabilmek zordur... Hepsi bir arada hüzün duygularıyla dolu çok güzel dizler okudum...ve, beğeniyle okudum Murat kardeşim !
Kalemin ve yüreğin dert görmesin...İlhamın bol olsun...
Şiirdir bizi anatan
Şiirdir bizi biz yapan
Dörtlüğe hayat kazınan
Finalde okuyanı ağlatan
****KUTLUYORUM*********
mükemmelin de üstünde bir çalışma bir paylaşım
kusursuz güzelikte akış anlatım kutlarım
O şafağın sökmesini bekliyordu
Nöbeti ona devrettim
Seni hiç bir zaman unutmamak için. ---SEVGİ NÖBETİNDE SEVDASINI BEKLEYEN AŞK MAHKUMU USTA ŞAİRİ KUTLUYORUM ELİNE SAĞLIK ÜSTADIM SAYGILARIMLA
Anladım ki sabah olmayacak
Evin yolunu tuttum
Ama gölgem orada kaldı.
O şafağın sökmesini bekliyordu
Nöbeti ona devrettim
Seni hiç bir zaman unutmamak için.
Kutluyorum Büyük bir beğeni ile okudum.Kalemin daim olsun saygılaırmla ant.+ 10 Puan
Evin yolunu tuttum
Ama gölgem orada kaldı.
O şafağın sökmesini bekliyordu
Nöbeti ona devrettim
Seni hiç bir zaman unutmamak için.
Evime, sensizliğime bensiz geldim,
Kendimi sahilde bıraktım,
Orada seni bekleyecek,
Seni arayacak benimçin.
'GÖLGENE SARILIP AĞLADIM,
BENİ BIRAKIP GİTME DİYE
SEN BUNLARI DUYAMADIN'.
HÜZNE DEVAM......
TEBRİKLER.......10.......ANTO
SEVGİLERİMLE........
değerli kardeşim yürek sesin daim olsun yürekten kutluyorum+10puan
yüreğine sağlık,,,kutlarımmmm
Bu şiir ile ilgili 9 tane yorum bulunmakta