Gölgem Gibisin Şiiri - Şehmus Kartal

Hayat boyu hep seni aramakla geçirdim,
Her adım attığımda yüreğimde hissettim.
Yalnız rüyalarımda görüyorum ben seni,
Sensiz geçen zamanım düşündürüyor beni.

Dolaştığım her yerde peşimde bir gölgesin,
İnan sevgilim bana sonsuza dek bendesin.
Tükenmeyen bu sevgi beni bağlamış sana,
Keşke haykırabilsem yürek sesimi sana.

Farkındayım böylesi sevdalar yaşamadım,
Sevgine açık gönlüm cefaya aldırmadım.
Beni dertlere salan hep böyle beklemektir,
İnleyerek durursam bu bir azap çekmektir.

Hasretim ve özlemim bir tek seninle biter,
Yüceltirsen sevgimi ömrüm seninle geçer.
Bu tutkulu bağlanmam sanma alışkanlıktır,
Sade bir rüya değil gönülden bağlılıktır.

Seni özlemek bana yaşam haline geldi,
Çok güzelsin gözümde gerisi bana eldi.
Hissediyorum seni geliyorsun yanıma,
Nazlıca yürüyüşün hız katıyor kanıma.

Karşımdaki duruşun nefesimi durdurur,
Gözlerin ışık gibi beni birden dondurur
Daima süzülürsün can gibi yüreğime,
Damarımdan girersin acımadan halime.

Sessiz adımlarınla bana eşlik edersin.
Bu aşığın derdini bil ki sen çekeceksin
İnan ki aşkın bende ebediyen hasrettir,
Bu sevginin değeri bitmeyecek servettir.

Kavuşursak seninle çok heyecan yaşarız,
Bu heyecanla birden dorukları aşarız
Ansızın bilinmedik koparsa bir fırtına,
Duygular sarar bizi sevgi gitmez yabana.

İki ayrı yer değil hayatta her yerdeyiz,
İki ayrı ses değil senle bir nefesteyiz.
Ellerimiz çözülse yüreğimiz çözülmez,
Bu türlü bir hayatı kimse tarif edemez.

Neden bu hasret bize çekilen kader oldu,
Hayat böyle değildi neden zorlukla doldu.
Karşı koyacak gücü kendimizde bulalım,
Gel yürekte sevgiyi birlikte yaşatalım.