Yolunda ayağım gölgeme takıldı.
Düştüğüm duruma türküler yakıldı.
Kaçtı gitti tren, gözüm paslı rayda.
Benden çok var ayna döşeli sarayda.
Gölgem benden uzun, kopkoyu karanlık.
O şimdi ne yapıyor
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Devamını Oku
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
AZİZİM, ŞİİRLERİNİ NE ZAMAN OKUSAK ; ZAMANIN-MEKANIN BİR BAŞKA BOYUTUNA GEÇİYORUZ ADETA.. / FELSEFİ-EDEBİ- METAFİZİK VE MİSTİK BOYUTUN EN GİZEMLİ PATİKALARINDA, RUHLARIMIZ EFSUNLANIYOR ADETA..//
'Gölgem benden uzun, kopkoyu karanlık.
Ben gölgemde hapis, firarım bir anlık.
Aynam bin bir parça, benden bin bir akis.
Manzara bir değil, binlerce bilakis.'
/ MİSALİ.. /
YÜREĞİNİZE SAĞLIK./ SAYGI VE SELAMLARIMLA./N.A.
Öteyle aramda ölüm ince bir zar.
Sanki benim için kazılmış her mezar.
Kafam sırda saklı, gövdem devasa dağ.
Saklandım dedikçe, tekmeler beni çağ.
Guzel dizeler , tebrikler . Saygilarimla, Suayip Resadoglu
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta