Yolunda ayağım gölgeme takıldı.
Düştüğüm duruma türküler yakıldı.
Kaçtı gitti tren, gözüm paslı rayda.
Benden çok var ayna döşeli sarayda.
Gölgem benden uzun, kopkoyu karanlık.
Ben gölgemde hapis, firarım bir anlık.
Aynam bin bir parça, benden bin bir akis.
Manzara bir değil, binlerce bilakis.
Göklerin boşluğu mesken uçan kuşa.
Benim boşluğum O, gelmem dolduruşa.
Öteyle aramda ölüm ince bir zar.
Sanki benim için kazılmış her mezar.
Kafam sırda saklı, gövdem devasa dağ.
Saklandım dedikçe, tekmeler beni çağ.
12 Eylül 2005 Pazartesi, Kartal-İst. 19.29 *6+6
Necmi ÜnsalKayıt Tarihi : 28.4.2014 14:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Gölgem benden uzun, kopkoyu karanlık. Ben gölgemde hapis, firarım bir anlık.
'Gölgem benden uzun, kopkoyu karanlık.
Ben gölgemde hapis, firarım bir anlık.
Aynam bin bir parça, benden bin bir akis.
Manzara bir değil, binlerce bilakis.'
/ MİSALİ.. /
YÜREĞİNİZE SAĞLIK./ SAYGI VE SELAMLARIMLA./N.A.
Sanki benim için kazılmış her mezar.
Kafam sırda saklı, gövdem devasa dağ.
Saklandım dedikçe, tekmeler beni çağ.
Guzel dizeler , tebrikler . Saygilarimla, Suayip Resadoglu
TÜM YORUMLAR (2)