Ben bir gölgeyim
Bilmiyorum neyin gölgesiyim
Nesne miyim, özne miyim?
Yönüm yok
Adım yok
Bağımlı yaşıyorum ışığa
Işığımın adı da yok
Aydınlıkta görünmem
Gecelerdir meskenim.
Ben bir gölgeyim
Kaçarım güneşten ve aydan
Karanlıklardır meskenim
Yol giderim
Bilmem nereye giderim
Kaldıramam baş uysalım.
Zemindir meskenim.
Ben bir gölgeyim
Bir muradım var
Muradımın gölgesindeyim
Muradım da benim değil
Bilmem kimin muradıyım.
Kayıt Tarihi : 4.12.2018 12:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Her insanın gizli kalmış karanlık bir yanı ya da yanları vardır. Bunlar insanı bir gölge gibi takip eder. Ve insan eninde sonunda bu gölgesiyle yüzleşmek durumunda kalır. Ben de bu şiirle bu yüzleşmeyi başlatmış oldum.
![Yusuf Toprak 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/12/04/golgem-89.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!