Yine bir şeyler karalıyorum anlamsızca.
Kağıtlara döküyorum içimdekileri, sebebini bilmeden.
Kendi sesimi mi duymak istiyorum, yoksa biri beni anlasın mı istiyorum, bilmiyorum.
Belki sadece kelimelerin ardına sığınıyorum.
Beni benden iyi tanıyan, içimdekilere ayna olan dizelerde arıyorum çareyi.
Sisler arasında kalmış aklımın, birbirine dolanmış düşüncelerimin yazdırdığı satırlar bunlar bana.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta