Gölgem 3 Şiiri - Selim Kaya

Belki oldukça şanslıyım sen arkamda olduğun,beni bıkmadan usanmadan takip ettiğin için,bana dostça-arkadaşça davrandığın için sevgili gölgem.

Ne diyorum biliyor musun?
Bak, iyi dinle beni.
Yani,anla artık.
Yoruldum seni asırlarca peşimde taşımaktan.
Seninle olmaktan gına geldi,biliyor musun?

Çekip gitsen,diyorum
Bıraksan beni.

Beraber yaşamaya başladığımızda ikimi de farkedemedik bazı şeyleri;düşünemedik dersem daha gerçekçi olur.Aslında bana sormadan düştün peşime,biliyor musun.

Nasıl oldu hatırlamıyorum.Aramızda merhabalaşma yok.Bir kafede oturup çay içmişliğimiz,muhabbet etmişliğimiz yok.Bugüne kadar birbirimize hal hatır sormuşluğumuz yok.

Artık bıraksan beni diyorum.
Gölgem.
Sensiz yaşayabilirim.Bensiz olabilir,özgürlüğüne kavuşabilirsin.

Henüz doğmamış yıdızlara daha çabuk ulaşabilirim sen olmadan.Işığı henüz gözlerime odaklanmamış o...meçhuldeki ateş böceklerinin nerede yaşadığını biliyorum şimdi.Oralarda seninle olamayacağımı sende biliyorsun.

Hadi ama...