Gölgem Şiiri - Bekir Mutlu Gökçesu

Şu sükunetimin tülünü
Çekiverse biri hani
Sanki dağlar düşecek
Denizler dökülecek...
Sen böyle değildin
Ne zor bir adam oldun
Diye söyleniyordum
Tam kendi kendime
Baktım sokakta üç köpek
Hepsi birbirinden ürkek
İrkilmişim gayrı ihtiyari
Sataşıp, karıştılar karanlıkta
Gözlerini seçemediğim
Teferruatsız gölgeme...
Öyle korkusuz
Ve öyle devasaydı ki
Gölgemse...
İmrendim ona
Çoktan kolaylamıştı geceyi
Nasıl becerdiyse...