Gölgelik Bir Akşam Üstü Şiiri - Cengiz Okçu

Bakarsın bir gün karşılaşırız
En sakin sevdalarımızın kuytusunda…
Gölgelik bir akşam üstünde,
Hiç kimsenin bilmediği bir yürek sarmaşasında.

Küçük bir çay deminde ya da,
Uzun bir bakışmadan sonra
Elimizde kalan beklide,
Birbirimize ait olan birbirimiz oluruz

Belki de,
Umutsuzlukları yok etmek bize nasip olur.
Seni sevmek yürek mi ister?
Ben de o yürek çoktan filizlendi.
Geç kaldın,
Bu yüreği ben sana çoktan ateş eyledim…
Gölgelik bir akşam üstünde, kısık bir ocak ateşinde
Odamın her köşesine yayılan nefesimin demsiz neminde
Belki de güne en erken kalkışlarımdan da önce...

En erken rüyalarımda uyandım sana
Ama sen bunu fark etmedin...
Belki de,
Uzun bir bakışmadan arta kalan kaçak bakışmalarda kaldı
Güneşe veda edip, hayallere gölge çalmalarım...
Gölgelik bir akşam seyrinde ısıttığın yüreğime
Bir kaç dakika bile olsa, biraz kömür katsan.
Nasıl olsa sabah yine gideceksin, demsiz bir nefesten önce
Sana olan iç çekişimde...

Nasıl olsa gideceksin! ! !
Sabahı beş geçe beni yalnız bırakacak
Yine beni dünyaya uyandıracaksın.
Beni sabaha esir edeceksin...

Nasıl olsa,
Küçük bir çay deminde ya da,
Uzun bir bakışmadan sonra gideceksin.