Sudan bahaneyle tavşanı kaptı,
Ondan da tavşanı bir aslan aldı,
Avcıdan korkunca aslan da saldı,
Sonunda hepsini bu toprak aldı.
Toprak değil miydi her şeyin aslı,
Bilmekti muradı ordaki kastı.
Gelirken sağlamdı, yollarda şaştı
İnandı; sonunda kendini aştı.
Gölgelik dünyada kendinden geçti,
Bilmeden, değerler üstünden geçti.
Tükendi; sermaye gözünden geçti,
Vakit geldi artık; iş işten geçti.
Bülent, sen fanisin; atandan belli,
Bilmem yaşar mısın on, yirmi, elli?
Varmadan menzile, hesabın külli
Merhamet beklersin Rabb’inden belli.
Kayıt Tarihi : 13.8.2014 16:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!