Gönül yollarımdan sildim,gölgeli sözlerin çatlak izlerini.
Savurduğum rüzgarın tozuna çizdim,gölgelerin resmini.
Kefensiz tabutlarda dinledim,pişman dilin son nefesini.
Zirvede eriyen kibrin,süründüğü izde ağladığını gördüm.
Yeşil dallara konan göçmen kuşlar gibi kaldım çaresiz.
Karanlığın ortasında uçtum,yorgun kanatlar gibi sessiz.
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;