Gönül yollarımdan sildim,gölgeli sözlerin çatlak izlerini.
Savurduğum rüzgarın tozuna çizdim,gölgelerin resmini.
Kefensiz tabutlarda dinledim,pişman dilin son nefesini.
Zirvede eriyen kibrin,süründüğü izde ağladığını gördüm.
Yeşil dallara konan göçmen kuşlar gibi kaldım çaresiz.
Karanlığın ortasında uçtum,yorgun kanatlar gibi sessiz.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum