Gölgeli Sözler Şiiri - Kadir Karakulakküçük

Gönül yollarımdan sildim,gölgeli sözlerin çatlak izlerini.
Savurduğum rüzgarın tozuna çizdim,gölgelerin resmini.
Kefensiz tabutlarda dinledim,pişman dilin son nefesini.
Zirvede eriyen kibrin,süründüğü izde ağladığını gördüm.

Yeşil dallara konan göçmen kuşlar gibi kaldım çaresiz.
Karanlığın ortasında uçtum,yorgun kanatlar gibi sessiz.
Uykularından yolduğun zamanı,sanma ki asla sahipsiz.
Gönül tezgahlarında dokumadan,yırtılan kilimler ördüm.