Sokakta gölgeli bir adam,şehrin tüm aydınlığını karanlığına boğan.
Elinden hiç düşürmediği sigarası ile bulutlara meydan okuyor.
Omzundaki yükü biran olsun indirmiyor,aklında hep o altı evladı oluyor.
Çocuklarının isteklerini yerine getirebilmek için canla başla çalışıyor, yetişemediği yerde göz yaşlarını içinde biriktiriyor,yinede şükretmekten geri kalmıyor.
Rabbim bu günümüzden geri koymasın diyor.
Sokakta gölgeli bir adam, yüreği temiz adam.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta