Sokakta gölgeli bir adam,şehrin tüm aydınlığını karanlığına boğan.
Elinden hiç düşürmediği sigarası ile bulutlara meydan okuyor.
Omzundaki yükü biran olsun indirmiyor,aklında hep o altı evladı oluyor.
Çocuklarının isteklerini yerine getirebilmek için canla başla çalışıyor, yetişemediği yerde göz yaşlarını içinde biriktiriyor,yinede şükretmekten geri kalmıyor.
Rabbim bu günümüzden geri koymasın diyor.
Sokakta gölgeli bir adam, yüreği temiz adam.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta