Gölgelerle konuşacaksın Şiiri - Hasan Od ...

sana bir ben bıraktım
kocaman yürekte beyaz gonca bir gül senli

biliyorum yumup o bal damlası gözlerini
öpüp koklayacaksın gizli gizli...

pencerenin pervazına yaslanıp
camın soğuk yüzünde kalan yağmur lekesine bakıp ağlayacaksın...

dönüp omuzuna bakacaksın
sıcağımın üşüdüğünü hissedeceksin ellerin titreyerek

dokunacaksın hüzün sarısı hayalime
kokumu içine çekeceksin dolduracaksın tüm hücrelerine

dudaklarının kıyısına ilişmiş boğuk
adresi bilinmeyen kocaman hıçkırıklarla ağlayacaksın...

mevsimini kaybetmiş bir nisan gecesi
sol yanında hain bir sancıyla gecenin bir yerinde uyanacaksın

gölgelerle konuşacaksın...

koca kentin
yağmur kokan ıslak kaldırımlarına gözü yaşlı
kahırla bakacaksın...

her yağmurda beni
her su birikintisinde deli yakamoz oynaşmasını arayacaksın

gözlerin dalacak
nefesinin buğusuna cama parmağınla adımı yazacaksın

küçücük beyaz ellerinin tersiyle kazırcasına
sileceksin yanaklarını acıtan buz kesmiş göz yaşlarını...

balıkçı kasabasının masalı
adaların çamların altındaki en sıcak busesi bizdik

severken vurulduk oysa bu soğuk kentte
şimdi kalabalıklarda yalnızlığı iliklerine kadar yaşayacaksın...

o en güzel masalı
anka kuşunu öldürüp kaf ardına hiç uğruna sen gömdün...

Hasan ODABAŞI