Gölgelerin Üstünde Şiiri - Bahattin Tonbul

Günlerce saklıyorum, seni kendi içimde
Özleyen tüm duygular, mısraların üstünde
Yüreğimi kessen de, acın çıkmaz biçimde
Kimseler görmeyecek, gölgelerin üstünde

Duracaksan orda kal, beni bekle orada
Duyacaksan öyle çal, sazım kırık burada
Parlayan son sevdamız, umut vermiş sırada
Kimseler görmeyecek, gölgelerin üstünde

Parlayan aşkımızla, uyuyacak uyansın
Karanlık gecelerde, yıldız olup kayansın
Senininle geçen günler, anılara dayansın
Kimseler görmeyecek, gölgelerin üstünde

Bu sevgiyi anlamak, rüya gibi geliyor
Bir yaşamı harcamak, karanlığı deliyor
Bağlayacak umudu, hayeller de eliyor
Kimseler görmeyecek, gölgelerin üstünde

Sözlerimi bağlayın, ben o yari unutmam
Yıllarcada ağlasam, gözlerimi kurutmam
Anlayacak özlemi, bir çırpıda karatmam
Kimseler görmeyecek, gölgelerin üstünde

Bahattin’im sevdayı, esen rüzgara vurur
Yaşanacak yılları, yüreğinde kavurur
Bitmeyen o sevgiyi, dillerinde savurur
Kimseler görmeyecek, gölgelerin üstünde
Bahattin Tonbul
8.12.2012