Gölgelerin göz yaşlarına basa basa gittin.
Alışılmışlığın ancak ok yarası olabilir,
Bir daha hiç tadamayacağım, figan adın.
Saçlarının karası ay ışığını sevdirdi,
Şimdi yarasalar bile düşmanın...
Ne uzun bir varoluş.
Kalbinin atışını duyamadığım uzaklık azap.
Ne çınarlar kök saldı gönlümüze bunca sene,
Ve nasıl sevildik ki;
Çöllerde güller yetişmesiyle rastlanır benzerine.
Sinende buldum kendimi,
Sinemde ömür bildi seni.
Gölgelerin göz yaşlarına basa basa gittin.
Alışılmışlığın ancak ok yarası olabilir,
Bir daha hiç tadamayacağım, figan adın.
Gözlerinin mavisi denizleri sevdirdi,
Şimdi yunuslar bile sana dargın...
Kayıt Tarihi : 12.12.2005 18:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Alışılmışlığın ancak ok yarası olabilir,
Bir daha hiç tadamayacağım, figan adın.
Gözlerinin mavisi denizleri sevdirdi,
Şimdi yunuslar bile sana dargın...
kelimelerle çok güzel oynuyorsun kardeşim tebrikler..
TÜM YORUMLAR (3)