Gölgelerin Dansı Şiiri - Şair Evindar

Bir mum yaktım bu gece
Gölgemle dans etmek geçti içimden
Duvarda elini uzatuyordu elim
Sırnaşıyordu gölgem
Oda sıkılmıştı dans istiyordu

Uzattım elimi
Tuttum elimden
Bu ben değildim ama
Benim değildi bu ince boyun
Benim değildi bu titreyen saçlar
Ve ben değildim benle dans eden
Ama sıcacıktı dokunuşu
Çıg altındakine bir meşaleydi
Uzattım elimi beline
Başını gövdeme dayadı
Hasret sonrası kavuşmaydı
Kargaşa sonrası huzurdu nefesi
Deniz meltemi gibi esiyordu
Yaz bozkırı tenimde
Ben ona hasrettim
O her zaman içimde

Öylesine uyuşuyorduki adımlarımız
Düşünmeden atıyorduk oysa
Kimsenin bilmediği bir danstı bu
Oda bilmiyordu... bende...
Ama ustaca ediyorduk dansımızı
Ben onun kırsalında
O benim iklimimde

Vuslattı bu kavuşmuştuk
Huzurluyduk sessizlikte
tek ritmi
Kalp atışlarımızdı dansımızın
Aynı anda
Aynı şiddette

Neden bilmiyordum
Titremeye başladık
Susturamadık bedenlerimizi
Önce güzeldi herşey
Şimdi ise karanlık
Mum bitti
Geldi yine ayrılık

Bir daha ne zaman vuslat bilmem

Kimbilir
Belki bu sabahın beşinde..........
Belkide ölüm döşeğinde..........