Gölgelerin Ayrılığı Şiiri - Mustafa Muho

Bıraktım karanlığa sarılmış duvarlarımda,
Her köşe bir kayıp, her gölge bir sır.
Kalbimde bir yıldız, sönmüş bir yangın,
Umutsuz gecelerde, yalnız geçer ömrüm.

Gözlerimde bir su, derin ve dondurucu,
Aynalarda yansıyan bir başka ben,
Sözlerim suskun, dillerim yaralı,
Her hemen çığlık, içimde bir delik.

Rüzgar soğuk, bırakıyor bedenimi,
Göz yaşlarım düşer, ayaklarımın dibine.
Düşlerim karanlık, kaybolan umutlar,
Her gün biraz daha, siliniyor hatıralar.

Aşkın meyvesi, acı bir keder,
Kırılmış kalplerin, yankısı derinde.
Bir gül açılır, ama kokusu yok,
Yaşamak zor, bu soğuk ve boş.

Dermanı ararken, kaybolmuş ruhum,
Her adımda çöküş, her kalpte bir sızı.
Gönlümdeki savaş, bitmez bir düşman,
Kayıplar içinde, ben yine yalnızım.

Ah, dostum! Bu karanlık, içimdeki bir soluk Ken,
Belki bir gün gelir, bahar çiçekleri.
Ama şimdi ben buradayım, gölgelere dolu,
Her anım bir çığlık, yalnızca sessizliğe.