Kan akardı gölgelerden
Güneş söndüğünde soğurdu cesetler
Düşüyordum yavaş yavaş
Bir tek o vardı tuttu ellerimden
Bana kızana kızıyor
Benimle ağlıyordu
Düşmanım varmış meğer
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta