Cücelere kuytu, dünya denen dipsiz kuyu.
Gölgesi de uzun, efsun atar hayallere.
Zehir salar fikirlere bu kuyunun suyu.
Bilenmiş ki bu çağ, balta vurur nihallere.
Nefsi için girdi beşer zebani hallere.
Cücelere kuytu, dünya denen dipsiz kuyu.
Zehir salar fikirlere bu kuyunun suyu.
Kuruntulu vehim: Öküz altında buzağı.
Gölgelerde azgın gurur, keramet kendinden.
Samanlıkta iğne arar, göremez uzağı.
Derinleşir çukur, insan hep kaçarken dinden.
Yüceliğe eren insan, hep kaçar kendinden.
Kuruntulu vehim: Öküz altında buzağı.
Samanlıkta iğne arar, göremez uzağı.
9 Ağustos 2004 Pazartesi, Danimarka-Køge 22.38
4+2+2+6
Kayıt Tarihi : 11.2.2008 16:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yaratılan her isnanda var olan özelliklerden bazıları, kiminde daha da belirginleşir, ayan beyan.
hem samanlıktaki iğneyi bulabilmek hem de uzağı görebilmek olsa gerek marifetin büyüğü.
kutluyorum düşünen ve düşündüren dizelerinizi.
susmasın yüreğiniz.
TÜM YORUMLAR (1)