Görkemli kapıların arkasında,
Sesini unutmuş bir yankı gibi duruyorum.
Ellerim ceplerimde, ceplerim boş,
Cebimde birikmiş birkaç eskimiş cümle.
Kim bilir, belki de hiç kurulmamış kelimeler…
Rüzgârı takip eden yapraklar gibi,
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta