Gölgeler ve Yalnızlık...

Dolunay,
Gece karanlığında yükseliyor
Şerit çizgilerine dönmüş
Her bir an;
O kadar silik
O kadar yalnız
Aynada gözlerimi görüyorum
Yansıyan bir far ışında
Sonbahar yapraklarının rengine dönmüş
Bir işarete bırakacak kendini,
Bir düşünce geçiyor
Olanca hızıyla;
Kim olursa olsun direksiyonda
Yolun götürdüğü yer son durak...

Dolunay,
Yükseliyor ufukta;
Turuncudan sarıya,
Büyükten küçüğe;
Aldanan aldanıyor biliyorum,
Gece aynı gece dostlar
Karanlık dağılmıyor...

Peşini çoktan bıraktım aşkın;
Dolunaya inat;
Ruhum karanlık
İki dostum var iki yanımda;
Gölgeler ve yalnızlık...

4.7.2012 Fuat Atalayer