Gölgeler ve Ben Şiiri - Savaş Barha

Dursa da zaman, değişse de mekân
bir sen kal yanımda, birde küçük divan.

Hava yağmurlu, pencerem açık,
şömine ateşiyle aydınlanıyor odam.

Masamda yollanmamış mektuplar,
bitmemiş şiirler, eksik kalmış bir kitap.

Radyoda İn Your Green Eyes çalıyor.
Gözlerimden bir katre yaş dökülüyor.
Bu aşkın özlem yükü bana ağır geliyor.

Şimdi kapım çalsa ve sen gelsen
koşarak, sımsıkı boynuna sarılsam.

Bir ömür sürse ellerini tutuşum.
Bir ömür senle ebedileşse bu an.

Hava yağmurlu, pencerem açık,
şömine ateşiyle aydınlanıyor odam.

Tavana yansıyan gölgeler yüzünü çiziyor.
Gölgeler ve ben, sen aşkıyla sana hasretiz.