Gölgeler ve aşk ateşi Şiiri - Ümit Paksoy

Gri gökyüzünün, o bulutsuz dünyanın askeri
kulübenden çık

Arka bahçesinde ceset olmayan birisin sen
irtifa kaybında atılacak ilk cisim
bir insan
belki de hatırlanacak biri

Bu yüzden kirleniyorsun
bu yüzden yalınayak koşan bir çocuk sevindiriyor seni
gölgelerin olmadığı yerleri seviyorsun.

Bulutsuz dünyanın askeri
söyle
bir adamın ve bir kadının
bir lokanta camından yansıdığını görünce
adım atmanın
ya da bisiklete binmenin
olabilir bir yanı kalır mı?

Gölgesiz bir yaşamak mümkün mü sence? ..