Yine kaybettim düşüncelerimi dehlizlerde
Darmadağınım günlerdir, boş bakıyorum
Yaşamak neydi? Tadını unuttum
Bir yol var gidemediğim, bir umudum
Bir sürü resim çıkardım dolabımdan
Hepsine hayran kaldım, mutluymuşum
Bir sürü anı çıkardım bakışlarımdan
Hepsinde de bir dünya kurmuşum
Bir çok kapı açtım sorularımın ardından
Kilitlendiğim tek odadayım şimdi
Bir ümit yakaladım, bırakmadım, tuttum
Adına sevgi koydum, aşk koydum
İnsan bir bakışla neleri görebilirki?
Yaşamak gerek denizin bile sesizliğini
Duymak gerek sustuğun anki cümlelerini
Görmek gerek, gerek se mavinin rengini
Pempenin şefkatini, sevgisini
Bir ümit yakaladım,
Yakalamışken sımsıkı kavradım, ağladım
Anladım, ağlatırmışta aşkın sebebi
Nice dostluklara boyandım, kimi darıldım
Nice sevdalara atlatım, tek bildim birini
Sevdim, sevildim belki, çözemedim
Yoruldum, uğruna savaşmaktan, korktum
Pembe güller bekledim, uzattım, dokundum
Kimi haykırdım, boynumu büktüm, eğildim
Kimi yandım, söndüremedim umudu, koştum
Kanadım kırıldı kimi, kimi soğukta dondum
Gezdim diyar diyar kabuslarda, durduramadım benliğimi
Şimdi tek bildiğim yerdeyim
Burası
Gölgeler ülkesi....
Kayıt Tarihi : 6.2.2003 09:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!