Bak karanlık kıvrılıyor inceden,
Sırdaş oluyor yalnız meşelere.
Gelişini haber verip önceden,
Süzülüyor en ücra köşelere.
Fısıltı gibi duyulur uzaktan,
Derinlerden derine, elemli bir ses.
Yolu yok mu kaçmanın bu tuzaktan?
Gölgeler parmaklık, duvarlar kafes...
Kayıt Tarihi : 26.10.2022 20:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!