Gölgeler Ordusu Şiiri - İrfan Karapınar

Bir rüyâdayım
Şimşekler başucumda
Siyahi bir odada
Istırap doğuruyorum
Aşklarını dudaklarımda bırakmış
Nice kadınlar var
Karanlık dehlizler dolusu
Uçurumlara tükürüyorum yalnızlığımı
Korkuyorum
Gölgeler başucumda dimdik

Kimdi
Ah,neydi ölüm gibi yaklaşan
Sahibi umutlarımın
Facia sahnelerimin
Kimdi
Kaskatı uzanmış
Rüzgârın kollarından bakan

Sarhoşum
Körkütük
Uyanıklığımda uyuyorum
Gecenin sesini duyuyor
Kollarımda nice sevgililer soyuyorum

Ve o gölgeler ordusu
Ah,o gölgeler ordusu
Neferleri birer şeytan

Dünya keskin bir bıçak
Kahırlı
Bıktım artık yaşamaktan
Ankara’da
Vampirleşmiş ruhları geziniyor
Müthiş kehanetler
Siyahi bir odada
Sancılar beynimde
İhanetler yüreğimde
Kimbilir nerelerde yaşıyorum
Kimbilir kaçıncı kez
Zenciler şarap sunuyor
Ben
İçiyorum

Ölüm çok yakınımda
Beni çağırıyor

Ekim 96