Gölgeler Gecede Yaşar

Gölgeler gecede yaşar,sahici gölgeler,
Ayaz keser insanı,alır tüm gövdesine.
Siyahtan kuşak bağlar,gölgedeki perdeler,
Kuşağa ürperti diker,sürükler dibine.

Yayla olur,ışık önündeki tüm nesneler,
Yılan gibi kıvrılır uzar,sonsuza değin.
Kandan irin saçan,dev gövdeli zebaniler,
Gölgeden böğrüne çeker,duyulmaz hiç sesin.

Gölgeler,baldıran zehri saçan engerektir,
Sarp kayalıklardan gölgenin içine girmiş.
Kim tutulursa,bu onun için son demektir,
Gölgelerin ruhuna,kapkara korku sinmiş.

Gölgeler,aslan pençesinin tırnaklarında,
Avına radar gibi kilitlenmiş bakıyor.
Nefesler tutulmuş,her bir bir sokak başında,
Gölgeler,kabaran iştahla nara atıyor.