-Gölgeler♦ Şiiri - Yasin Yüksel

bildik gölgelerin yazısı işte akıp gelen mısralara
gölgeler ahh bu gölgeler yokmu uzadıkca peşin sıra gelen
nereye gideceksin gölge oyunu bu deli misali sanki apansız
çıkıveriyor ansızın olmadık yerde mekanda ve saatte karşına

gölgeler uzadıkca ömür biter
zaman su misali akıp gider
hayat sona yanaşır canım gider
arkadaşıdır kara yüzlü gece

odalarda karagöz hacivat oynar bir ileri bir geri
didişir birbirleriyle her vakit kinayeli kinayeli
biri iz sürer havayı koklar belli degil kimin iti
çakkallar karanlıgı sever acımasız gözlerle süzer

birileri kendinden çok geçmiştir acıyı hissetmez
biri acımasızca senin izini hep sürer fermansızca
sahipse umursuzca bir duble daha çekme peşindedir
zamansa su gibi hayal gibi akıp gidiyor adım adım

suçlu aranır sayfaları karıştırdıkca bir yerlerden
yetmez içini kemiren haine o cerata tiksinti kurta
asıl düşmanın o asilide o çirkin kötü hain haksız
kuşku içinde intikam marşları söyletir fokurdatır

esas katilindir pervazsızca deli gibi saldırtan
sonra dönersin kendine dogan ve gelen bin pişman
gelir ardında pişmanlık kendim ettim kendim buldum
cüssene dar gelir bir beden sıgmaz o an artık gölgen

kendime ihaneti olmamıştır yoktur sadık kalmıştır gölgem
asla beni aldatmadı seni delice seviyorum diyenler gibi
nice dartanyanlar ölçmeye kalktı bendeki aşkın nazarını
ölçmediler anlayamadılar bedenime sıgmayan gölgem kadar