Gölgeler Şiiri - Fırat Altunyurt

Gölgeler sevişir kimi zaman
Gece yarısı ay ışığında,
Oynaşırlar
Çürümüş balık ve
Yosun kokan
Irmak ağızlarında.
Sarhoş adımlar gibi,
Köpüren dalgalar gibi
Gider gelir gölgeler...
Ses verirler gece yarısı,
Kurumuş dallarıyla
Asırlık çınarların..
Ağır ağır çağırırlar seni,
Rüzgar kuşunun
Görünmez kanatlarıyla...
Yanık bir sevda türküsü
Fısıldar kulağına gençliğin,
Ağlarsın..
Düğüm düğüm olur
Haykırışın,
Sessiz çığlıklar atarsın.
Hay lanet..
Ağlamak da haramdır
Yalnızlara, anlarsın...
Zaman unutmuş rengini toprağın,
İnsanı sarhoş eden
Bakır rengi ışıltısıyla
Boz akşamların tadı,
Annenin senede bir yaptığı
Aşure gibi damaklarında hala...
Kuşlar da dağılmış,
Bırakarak geride tüm günahları,
Ruhlarını yıkayıp
Çekilmiş sular..
Koca bir şehir
Gebe kalmış gibi
Kör sabahlara,
Öylece sakin,
Bekliyor kımıldamadan
En derin uykusunda..
Sen hala ayaktasın..
Hücreyi arşınlayan
İdam mahkumu gibi tetik,
Her oynayan gölgede,
Kendini ararsın.
Gölgeler...
Her gece seni bekler..
Bilmezsin ki,
Ne bahtiyarsın...