Gölgeler Şiiri - Mehmet Lütfü Aydın

Hayal perdesinde nice gölgeler
Dalaşmakta hayalcinin dilinden
Hayat sahnesinde nice bilgeler
Dolaşmakta, uzaklaşmış bilimden

Bir ağacın gölgesinde oturmuş
Dilenmekte hastalıklı bir adam
Bir kalantor Mercedes’e kurulmuş
İlenmekte, “Nerde kaldı bu madam? ”

Gölgeleri mesken kılan kodaman
Pislik saçar, geceleri içerken
Ona buna posta atan kahraman
Islık çalar mezarlıktan geçerken

Başkasının gölgesinde serinler
Boncuk boncuk ter dökerken sıcakta
Sesi çıkmaz, dayak yer de söz dinler
Keyif çatar, fır dönerken kucakta

“Gölge etme, başka ihsan istemem”
Demişsen de bir fıçıdan Diyojen
Deli miydin, divane mi, bilemem
Çıkmalıydın aydınlığa önceden