Gölgedeki Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Bense seni görüyorum her yerde
hayal mi halüsinasyon mu ne

gölgeni yazdıklarını görünmeyen cismini bile
seviyorum neden ki
yıldızlara sarıyorum
pamuklara saklıyorum
itinayla

bir kendime laf anlatamıyorum
bir kendimle çıkamıyorum başa
bu olsa olsa kendime bir ceza
keza gök mavi mavi feza ve deniz ve hepsi sen

günler heba olup gitse de
uzaklarda değil ya avuntusuyla
bir ben varken bu alemde bir de sen
başka hiç bir şeyi göremezken gözüm
sen görünmesen de
ben görebiliyorum yine her yerde
seni tüm mevcudiyetinle

aslı olmasa gölgesi olur mu felsefesiyle
aklım şaşıyor yine de
bana neler olmuş böyle
her yerde sen ki kimsin diyemem
can parçası bir ay yüzlü nihayetinde
madem hep seninleyim de
sen neden yoksun

Yüksel Nimet Apel

12/Şubat/2014/Çarşamba/Bodrum