Kara bahtımın talihsiz günlerinin birinde;
Ayrılık oldu, bilmem hemen yine bu günde.
Kara yazı kara güne rastlar demişlerdi,
Hiç unutmam bu günü, üstünden yıllar geçsede.
Acı sardı, dertler etrafı, kapkara bir saatte,
Maksadını bilmediğim simsiyah düşüncelerle.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Sevgili kardeşim : Erdal Toygun,
Gönülden kopup gelen sevgi, özlem ve sitem duygusu altında ustalıkla yazılmış, beğenerek ve saygı duyarak okuduğum bir şiir olmuş.
Yuvanızda huzur ve mutluluk , yüzünüzde sevinç tebessümleri hiç eksik olmasın, Kaleminizin her dem kudretli ve ilham yüklü olması dileklerim ile birlikte kardeşimin sayfasına İlk Tam Puanı bırakıyorum.
Her şeyin en güzeli sizi ve sevdiklerinizi bulsun efendim.
Sevgi ve saygılarımla.
yorum + antoloji + tam puan.
Dr. İrfan Yılmaz. TEKİRDAĞ.
gölgede kalan aşk ..gönüle yerleşen sevgi ve ayrılık..tüm duyguları yaşıyoruz..
her doğan gün güzelliklere merhaba demeniz dileğimle..
Saygılar..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta