Gölgede Şiiri - Pervin Gökalp

İçimdeki derin çeteye pusular kurdum
Ay nereye kayboldu bu akşam ne bu kasvet
Koşmak isterken delice umursamaz
Tırtıl treni gibi yavaşlıyorum
Veysel Karani’ den bir türkü dudaklarımda
Dilimde dualar peygamber kılıçları
Tanrılar ülkesine yolculuklara çıkıyorum
Hayalbaz düş okyanusunun diplerinde
Dalgalarla yürüyerek
Yosun tutan yalnızlığımda iyi ki doğmuşum
Gölgede bir şey kalmasın beden dilinden
Paha biçilemez hayat hikayemize
Tatlı Perşembeler çoğaltalım neşeli
Hiç kimse hiçbir yerde nasıl olmazsa
Duygusal çöküşle başa çıkmak da kimsenin harcı değil
Beyaz güvercinler gönderiyorum tertemiz gönlüm gibi
Hayal kırıklıklarımı süpürdüm çoktan
Benim yolum müziktir artık
Şarkılarım çocuğum, sesim size kalacak mirasımdır.
Bundan önceki bene tekrar döndüm.
Daha kaliteli bir yaşam için
Gündelik felaket teorilerini duymuyorum.
Hatıralarım ellerimde şimdi.
Aşkın bedelli günahını duman yaptım,
Nisan yağmurlarına bıraktım ıslansın diye…
Sihir bağı kopmaz hiç dolunay hislerimin
Huzur veren nağmeler kulağımda
Şair ruhlu esprili babam
Büyük adam, düşmez kalem, sığınağım.
Karanlıklardan korkusuzum,
Eylül doğumlum, babam.
Dünlüğümde başka şimdimde başka
Büyülü bir lamba ellerimde,
Büyülü bir hayat şu an yaşadığım.
İnsanı yücelten değerlerle dolu
Kendi kalemimizle işgal edelim bizi
Faltaşları atalım önümüze renkli
Büyük veriler çıkaralım bize dair tılsımlı.