Gölge Ve Işık Şiiri - Aşk Aşkın Şehri Ordu

Gölge ve ışık arasında
Sokakların taşına düşen ayak sesleriyiz,
Yorulmuş insanların sessiz duaları gibi
savurur bizi rüzgâr.
Ekmek kadar gerçek,
Açlık kadar yakıcıdır sevmek seni.
Ellerin avuçlarımda bir kuş gibi,
Biliyorum bizi anlatan şarkılar hep yarım kalmış.
Fakat seviyorum seni,
Çünkü gözlerinde yıkılmamış bir ev var,
Çünkü sesinde kaybolmamış bir yol.
Bizi kıstıran duvarların içinde senin adını fısıldamak bile özgürlük gibi.
Bırakalım dünya bildiğini okusun,
Bırakalım sokaklar suskun kalsın,
Biz gölge ve ışık arasında kendi sabahımızı yaratırız.
Aşk