Gölge Vakitler Şiiri - Zerrin Ay

Kaldırımlarda yağmur kokusu...
Sen yatağında yanlızlığınla sarmaş dolaş uyurken
Hayat devam ediyor
Arap Şükrü'de,İstiklal'de,gözlerimde...
Yağmurda ıslanıyor köşe başındaki kadın..
Telefon kulubeleri de kaldırıldı artık,
Sokak köpekleri gerçekten sokaklardalar şimdilerde.

Bu vakitlerde şehir susar,
Yanlızlığın insanları konuşmaya başlar.
Fırıncılar uyumaz,
Fahişeleri uyutmazlar.
Bu vakitlerde bebekler susmaz
Yaşlılar duymaz olurlar...
Bu vakitlerde tüm bunlara yummuş gözlerini uyuyorsun...
Oysa köşe başındaki kadın,
Hatta fahişeler bile,
Hatta bilinçsiz bebekler bile düş görmek için uyanık kalıyorlar..
Çünkü bildikleri şey;
Düşler için uyumak gereksiz
Kabuslar içinse hep uyanık kalmak en iyisi...

(Zerrin AY-Bursa)