Ben seni hep uzaklardan sevdim sessizce, imkansız olduğunu biliyordum,
Aşk denen esarete seninle düşmüştüm, beni sevsin diye her gece dualar ediyordum,
Bir umut besliyordum içimde içinde sadece sen olan, kimselere söyleyemiyordum,
Görmesemde seni yanı başımda, bir resminle saatlerce çocuklar gibi avunuyordum
akşam olmuştu herkes telaşla bir yerlere koşturuyor, ben ise bakıyordum,
serseri mayın gibiydim sanki, adımlıyorum yollarda ama nereye bilmiyordum,
ne akşamın rengi nede caddenin ışıkları, artık onlardan da zevk almıyordum,
bildiğim tek şey vardı sadece , artık ben sana gelmiyordum,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!