gelincik baharı gölge ve rüzgâr
bana yeni, şiir duruşunla gel
o sözlerin soluk yüzlü yarınlar
söyle, gün görmeyen kaç kelimen var?
gözlerin rüzgâri ve gölgen bahar
bakışın yakamoz gözlerin rüzgâr
genetif bir özür ayrıksı bir sen
aynalara yön şaştıran imgesin
küflü bir sandığa dönen gökyüzü
beyaz umutlara siyah kuşkular
gelincikler bahar gölge ve rüzgâr
gözlerinde rüzgâr ve gölgen bahar
batan günlerimce dursam duaya
alakart tatlara kapılanmak var
usanıyor gökler avuç açmaya
ne ki; gönül sana zil çalıyor ya!
gelincik baharı gölge ve rüzgâr
sessizliğe sufle verir nefesim
denizlerden derin nice vurgunlar
sonsuz evren gizli kelimeler var
gözlerin rüzgâri ve gölgen bahar
kırlangıç dağı gök, gölge ve rüzgâr
yadsınamaz sır ya, bitmeyen öç bu!
karmaşa selinde sürklase aşk var
aklı karalama, yüzün gün yazı,
yâr, yaralar tevil, sağanak sağar
türküm sol esiyor, şarkım sağyaşar
gözlerin rüzgâri ve gölgen bahar
öznen yüklemine ne kadar muhtaç
zamanın elinde eriyen şair
şiir hesaplaşma, yazmak intikam
''ölüm ve aşk'' bu ömrün senli keşfidir
ölüyorum demek yazamıyorsam
gelincikler ağlar gölgeler kadar
gözlerin rüzgâri ve gölgen bahar.
(Temrin edebiyat ve düşünce dergisi haziran 2010 sayısında yayımlanmıştır.)
Ersin KaracaKayıt Tarihi : 10.7.2010 16:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!