güneş sıyrıldığında
toprağın hazin örtüsünden
gürültüsünden kurtulduğunda çöller ölümün
bir kum tanesi dolaşır içimde
kum fırtınasını beklemeden
yakınlarda sen
konuştukça uzaklaşırsın
herhangi bir çadırın içinde
senin gölgen senin içinde
güneşi tut avuçlarında
kimse olmadığını anlamasın
.z
Zeynep KaracaaKayıt Tarihi : 12.3.2021 15:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)