yine tek başımayım
vahamete kapılmış
bir günün ardından
güneşten yoksun
bir yer sofrasında
ağırlanıyorum
bir lokma sıcak ekmek hasretiyle
acılarıma bandığım bir tutam umut
ve tek nefeslik an’ım
öylesine ağır bir karanlıkta
nasıl aydınlanırdı ki
bazen düşünüyorum da
sahi, ben neyin gölgesiyim?
Kayıt Tarihi : 15.2.2019 17:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)