Gölge Oyunu Şiiri - Mehmet Tombuloğlu

Gölge oyunu, kırılgan ve renksiz
bu sürgün hayat, aklımdaki soru işareti
sırrı derin eskimiş bir muammayla
düşünür dururum kaç vakit...

dökerim acılarımı ıssız sokaklara

ağrıyan kalbimin uysal devinimleri
düşerim yetkin meyvalar gibi
'ömrün kırılmış dal uçlarından'
kalın duvarlar arkasında pusatsız yüreğim...

ve örselenmiş bir dille kalırım

ama şimdi söylüyorum, bir gece yarısı
ay düşerken ışıksız pencereye
uzak bahçelerde biriken
sözlerin mührünü açıyorum...

kendi halinde süreksiz rüzgarlara