Gölge oyunu Şiiri - Halil Kıvrık

Denize düşen yılana sarılır derlerse de inanma
yitik ve yeter/siz düşlerdir
kışın yorgansız
yazın ayransız kalınca

utanıyorum İsa’dan-özel isminden
çarmıhın aplikasyon fikri benimdi.
Gerginliğin nedeniydi çivisizlik
çıkmışsa dünyanın ucundan
alıp getirdi milattan -milenyuma.
Dinler tarihi ses verirmisin

Tanımsızlığın içinde
guaj tablo çalışması natürmord bu.
Düşlerin;
eline bulaştırdığın tüm renkler
bu tonlamalar
bileşen soyutla çeliştiler.

havayı ve denizleri de ben kirlettim
hırçın anımdı belki
denizi içtim gecede

Karasını kavramlar
akını soyutlamadan aklı başında
grileşti duygular-sereserpile
ruhunun somutlaştığı gerçeği
göz önünde.

Kuantumla beraberiz
güneşin şarabi kırılmasında.
Işık ve gölge oyunuydu hayat..