Gölgen girdi içeri
gölgem tuttu öptü gölgeni,
işte herşey böyle başladı.
Perde kapalıydı açtım perdeyi
dans ettiler sonra
sordum kendime:
'Biz niye anlaşamıyoruz böyle'
akşam olmak üzereydi
korktum gidecekler diye
sonra gölgen yüreğini çıkardı,
aşk devam etti.
Baktım gölgeme
amma da yakışıklı duruyor
oturduğu yerde.
Sonra yemek yediler
tabii gölgeler kentinde
yemek gölge,kaşık gölge...
bir tek aşk gerçek herhalde.
Sonra yatağa girdiler
çekince çarşafı üzerlerine
göremedim hiç bi'şey
o an anladım ki
biz çok şanslıyız
iki güneşimiz var
biri gökyüzünde
biri yüreğinde...
Kayıt Tarihi : 1.9.2004 16:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!