Gölge etmeyin Şiiri - Mustafa Yaralı

Zoraki kimseyi rahatsız etmem,
Kimseyi aramam, tartışmak için.
İllâki gel demem, davetsiz gitmem,
Anlamadım gitti, sitemler niçin?

Aynı frekansı bulmak kolay mı?
Herkesin koşusu farklı kulvarda.
İçime kapanmak, korkunç olay mı?
Ya da gezmiyorsam sizin bulvarda.

Kimisi zirvede, kimi çukurda,
Herkes bulunduğu yerden konuşur.
İhtiyacımız yoktur çakala kurda,
Diller ayrılınca, zıtlık oluşur.

Kimde safra varsa, kusarak döksün,
İyisi, kötüsü çıksın ortaya.
Riya maskesini, yüzünden söksün,
Ne gerek var ki? Afra tafraya.

Üslubumuz ayrı, meşrepler uymaz,
İbret alınmazsa, tartışmak niye?
Ben onu anlasam, o beni duymaz,
Lafügüzaf etsem de, dinleyin diye.

Uzak durun benden, gölge etmeyin,
Gerçekten mutluyum, yalnızlığımda.
Hiç kimse bilmese, dostuyum neyin,
Yüz binlerce can var, bir sazlığımda.

Öfke saçıyorsam kızmayın bana,
Umut dağıtırdım, umutlu olsam.
Öyle cömerdim ki vermekten yana,
Dünyayı verirdim, kendimi bulsam.

02.06.2002