Gölge Aşkı Şiiri - Fırat Göral 2

Ayı söndürdük,
Şimal yıldızı göz kırparken tam karşıdan,
Şehrin ışıklarına sakladıkları;
Bir nefes dumanla
İçimizden geçmeyen, dile gelmeyen heceleri
Tek derdimiz birinin buluşuydu,
Hasretimiz bulunuşaydı.
Fark edilişin yüksek hazzını bekliyorduk
Zira hep karanlık taraftaydı
Hep en ücradaydı , dilimizin döndükleri
Biz içimize dönenlere yakındık
İçimizdekiler bile uzakken bize
Mesafeler teferruattı oysa,
Muhabbeti ancak ölüm keserdi.
Soğuyunca bir beden, terk edilince ruhu tarafından
Evet tarafından.
İşte o zaman biterdi dünya görüşümüz.
O zaman yoktu kıymeti et torbalarının.
Öyle uzaktan göz kırpsın şehrin parıltısı,
Biz sokakların gölgesine vurgunuz.
En güzel sözü söylerken sükutumuz
Bir iskemle tepesinde yorgunuz
Ayın söndüğü bu vakitler.
Körükler gölge düşkünlüğümüzü
Biter türlü ışık oyunları
Geceye döneriz yüzümüzü,
Karanlığa gömeriz hüznümüzü.
Sonra lügatten bir mana devşirip
Yaşamak deriz bu kadim oyuna.
Ve yaşarız sokakların gölgesinde,
Katıla katıla...