Gölge Şiiri - Hasan Sabah

içimde ne bir çılgınlık
dürtüsü,
ne geçmişte kalanların
hazin türküsü,
dilimde.
yanık bir meltem
içimi kavuran,
güneş aciz aydınlatmaktan,
saçaklar gölge,
oyun oynadığımız yerlere.
ilk kez
ürkek bir kıpırtı
şimdi.
deniz köpürüyor
sigaramın külü,
göz yaşlarımın
yanaklarımdan arta kalanı,
denizin oluyor.
gölge sevdaların çocuğu
ekmeğini arıyor, suyunu
sevdasını,
mazgallarda diriliyor
bazen,
ve yitikliğini alıp götürüyor
su,
yağmur.