Gölge Şiiri - Sahra Su Yüksekkaya

Sen, gönlümün şafağıydın,
Beni karanlıklarımın içinden çekip alan.
Seni sevmek, kendimi yakan bir cesaretti,
Ve ben, ateşe yürümekten korkmadım.

Söyledim...
Kalbimi ellerine bıraktım,
Ama ellerin doluydu.
O, kalbinde bir yüktü.
Değmeyecek bir isim, bir hiçlik.
Ben sana hayranlıkla bakarken,
Onun ihanetine razı oldun...

Biliyorum,
Benim varlığım, senin dünyanda bir kıyıdan ibaret.
Sen yine onun gözlerine bakacak,
Onun kokusuna sığınacaksın.
Bense bir gölge gibi seni izleyip,
Huzurunda eriyeceğim.

Ve yine de…
Sana kırılmayı dahi kendime yakıştıramayacağım.
Bir anlık gülüşünle ömrümü adarken,
Kendi enkazımı saklayacağım.