Hangi istasyona varsam
Ardımda kimsesiz
Bir gölge
Yitik nehirlerden koparak dalgaların
Arasına ilişen
Yalnızlığımın mabedinde beni bulan bir
hüzün gölgesi.
Hangi güverteye geçsem
En kalabağından bir yalnızlık
Yaralarımdan ve yarınlarımdan anılarıma karışan
Kimsesiz ve sonsuz bir gölge.
Yalnızlık hangi
İstasyona varsam
Ardımda
Sabaha karşı yüze vuran güneş gibi
Sıcak ve bunaltıcı.
Yitik nehirlerden koparak dalgaların arasına ilişip de gelip beni bulan bir
Gölge.
Yusuf Ahmet Boz
Kayıt Tarihi : 21.12.2020 18:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yalnız
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!