Gölge 3 Şiiri - Zeynep Karacaa

gölgesi
bekliyordu yastığının başucunda
dalması için uykuya
saat ilerledi
burun deliklerinden sızdı içeri

akça pakça bedeni hareketlendi
adım adım titredi önce
yükseldi tak takları kalbinin
bilinci kilitlendi
sakin sularında yükseldi dalgalar
fırtına koptu kopacak
içerde yabancı var
kimsin dedi ona
ne istiyorsun benden
ben senim dedi karşıdaki
sen de ben

gölge
açtı avcunu
gösterdi karanlığın aydınlığını
apaçık bu onun kendi varlığıydı

.z